弟子规·余力学文

弟子规·余力学文原文：

人生天地真蘧庐，外物扰扰吾何须。与其羁馵齐辕驹，岂若饮□随骀驽。不知掉尾忘江湖，呴呴濡沫胡为乎。谁念挟卷矜村墟，磨丹点黝围樵苏。申鞭示箠严范模，矍如狙翁调众狙。尔雅细碎编虫鱼，辞严义密字见疏。烘斋睥睨音语粗，讽诵谁敢忘须臾。万中有一差锱铢，咿哑坐使为呻呼。咄哉倡言口嗫嚅，等为儿戏夫何殊。霜风入户寒割肤，生薪槎牙供燎炉。漫漫湿烟迷四隅，白鹤日见黔如乌。此间纵乐能何如，其谁相与歌归欤。投笼嗟我自挚拘，垂翅更待穷年徂。
醉与君、狂歌又笑，不知当日何调。孤山梅下吟魂冷，说甚那时苏小。沧波眇。奈此岛，累累竟是谁家表。归欤白鸟。看四圣飘香，朱门金榜，化作竺飞峤。衰也久，旧游梦翠禽绕。坱兮轧、皎兮窈。相思一夜窗前白，谁识余怀渺渺。残年了。听画角，悲凉又是霜天晓。馀音杳缈。叹五十之年，我加八九，君隔几科诏。
三更月黑漏迟迟，正是同君永别时。残药已抛馀宿火，孤灯还照旧题诗。雁群入雾行应断，鹤子无阴和更悲。我欲吞声吞不得，杜鹃啼彻海东涯。
头一回肯定会遭人非议，但咱们横竖是乡下来的，不怕人说。
我问昔生我，系胎果何神。上颅下负趾，五脏交错陈。胎经已不足，乳湩复不匀。黔䨓不我职，粉饰强为人。自宜多灾害，无以保命真。元气日啙败，客邪作艰屯。彼何瓠而肥，言貌勇若震。此何黴而瘠，肢骨弱不伸。嗟夫赋命间，岂不汝由因。我诚不汝慊，赢啬胡不均。五精被我恼，诉我苍苍旻。恍然欲我答，天道汝当遵。粤自汝有生，躔次逆星辰。矧从汝生后，戕贼逯汝身。心兮本中居，与汝相主宾。汝何不祗敬，狂役类风轮。坎离渐违行，龙虎起战嗔。一元竟不守，散入万微尘。惟脾制水谷，四体氶华津。肴胾噤汝口，酒浆绝沾唇。司禄不上计，畀汝藜藿贫。饥肠常九回，苦吻添荆榛。何天不汝锡，服用无箱囷。抑汝弗事天，寝食失鼎茵。天本不病汝，汝实使病臻。汝仍不耐病，虚躁复善颦。内亏但外养，众药聚毒芬。金石草木虫，乱投剧斧
也罢。

弟子规·余力学文拼音解读：

rén shēng tiān dì zhēn qú lú ，wài wù rǎo rǎo wú hé xū 。yǔ qí jī zhù qí yuán jū ，qǐ ruò yǐn □suí dài nú 。bú zhī diào wěi wàng jiāng hú ，hǒu hǒu rú mò hú wéi hū 。shuí niàn jiā juàn jīn cūn xū ，mó dān diǎn yǒu wéi qiáo sū 。shēn biān shì chuí yán fàn mó ，jué rú jū wēng diào zhòng jū 。ěr yǎ xì suì biān chóng yú ，cí yán yì mì zì jiàn shū 。hōng zhāi pì nì yīn yǔ cū ，fěng sòng shuí gǎn wàng xū yú 。wàn zhōng yǒu yī chà zī zhū ，yī yǎ zuò shǐ wéi shēn hū 。duō zāi chàng yán kǒu niè rú ，děng wéi ér xì fū hé shū 。shuāng fēng rù hù hán gē fū ，shēng xīn chá yá gòng liáo lú 。màn màn shī yān mí sì yú ，bái hè rì jiàn qián rú wū 。cǐ jiān zòng lè néng hé rú ，qí shuí xiàng yǔ gē guī yú 。tóu lóng jiē wǒ zì zhì jū ，chuí chì gèng dài qióng nián cú 。
zuì yǔ jun1 、kuáng gē yòu xiào ，bú zhī dāng rì hé diào 。gū shān méi xià yín hún lěng ，shuō shèn nà shí sū xiǎo 。cāng bō miǎo 。nài cǐ dǎo ，lèi lèi jìng shì shuí jiā biǎo 。guī yú bái niǎo 。kàn sì shèng piāo xiāng ，zhū mén jīn bǎng ，huà zuò zhú fēi qiáo 。shuāi yě jiǔ ，jiù yóu mèng cuì qín rào 。yǎng xī zhá 、jiǎo xī yǎo 。xiàng sī yī yè chuāng qián bái ，shuí shí yú huái miǎo miǎo 。cán nián le 。tīng huà jiǎo ，bēi liáng yòu shì shuāng tiān xiǎo 。yú yīn yǎo miǎo 。tàn wǔ shí zhī nián ，wǒ jiā bā jiǔ ，jun1 gé jǐ kē zhào 。
sān gèng yuè hēi lòu chí chí ，zhèng shì tóng jun1 yǒng bié shí 。cán yào yǐ pāo yú xiǔ huǒ ，gū dēng hái zhào jiù tí shī 。yàn qún rù wù háng yīng duàn ，hè zǐ wú yīn hé gèng bēi 。wǒ yù tūn shēng tūn bú dé ，dù juān tí chè hǎi dōng yá 。
tóu yī huí kěn dìng huì zāo rén fēi yì ，dàn zán men héng shù shì xiāng xià lái de ，bú pà rén shuō 。
wǒ wèn xī shēng wǒ ，xì tāi guǒ hé shén 。shàng lú xià fù zhǐ ，wǔ zāng jiāo cuò chén 。tāi jīng yǐ bú zú ，rǔ dǒng fù bú yún 。qián 䨓bú wǒ zhí ，fěn shì qiáng wéi rén 。zì yí duō zāi hài ，wú yǐ bǎo mìng zhēn 。yuán qì rì zǐ bài ，kè xié zuò jiān tún 。bǐ hé hù ér féi ，yán mào yǒng ruò zhèn 。cǐ hé méi ér jí ，zhī gǔ ruò bú shēn 。jiē fū fù mìng jiān ，qǐ bú rǔ yóu yīn 。wǒ chéng bú rǔ qiè ，yíng sè hú bú jun1 。wǔ jīng bèi wǒ nǎo ，sù wǒ cāng cāng mín 。huǎng rán yù wǒ dá ，tiān dào rǔ dāng zūn 。yuè zì rǔ yǒu shēng ，chán cì nì xīng chén 。shěn cóng rǔ shēng hòu ，qiāng zéi lù rǔ shēn 。xīn xī běn zhōng jū ，yǔ rǔ xiàng zhǔ bīn 。rǔ hé bú zhī jìng ，kuáng yì lèi fēng lún 。kǎn lí jiàn wéi háng ，lóng hǔ qǐ zhàn chēn 。yī yuán jìng bú shǒu ，sàn rù wàn wēi chén 。wéi pí zhì shuǐ gǔ ，sì tǐ zhěng huá jīn 。yáo zì jìn rǔ kǒu ，jiǔ jiāng jué zhān chún 。sī lù bú shàng jì ，bì rǔ lí huò pín 。jī cháng cháng jiǔ huí ，kǔ wěn tiān jīng zhēn 。hé tiān bú rǔ xī ，fú yòng wú xiāng qūn 。yì rǔ fú shì tiān ，qǐn shí shī dǐng yīn 。tiān běn bú bìng rǔ ，rǔ shí shǐ bìng zhēn 。rǔ réng bú nài bìng ，xū zào fù shàn pín 。nèi kuī dàn wài yǎng ，zhòng yào jù dú fēn 。jīn shí cǎo mù chóng ，luàn tóu jù fǔ
yě bà 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

①东山：指辋川别业所在的蓝田山。春田：春季的田地。《宋书·周朗传》：“春田三顷，秋园五畦。”
⑬沮洳场：低下阴湿的地方。缪巧：智谋，机巧。贼：害。
④十二门：长安城东西南北每一面各三门，共十二门，故言。这句是说清冷的乐声使人觉得长安城沉浸在寒光之中。紫皇：道教称天上最尊的神为“紫皇”。这里用来指皇帝。
⑨新好：新的美好景色，指春树。

相关赏析

作者介绍

祝禹圭 广州信安人，字汝玉。孝宗乾道七年为全州教授。淳熙中知休宁县，为政清简。尝注《东西铭解》。与朱熹友善，熹曾为之作《新安道院记》。