行路难三首
作者:卢孝孙 朝代:唐代诗人
- 行路难三首原文:
- 此举用意有三:其一便是试验参选的人是否识字,若是大字不识一个,那肯定不能入选了。
相识应十载,见君只一官。家贫禄尚薄,霜降衣仍单。惆怅秋草死,萧条芳岁阑。且寻沧洲路,遥指吴云端。匹马关塞远,孤舟江海宽。夜眠楚烟湿,晓饭湖山寒。砧净红鲙落,袖香朱橘团。帆前见禹庙,枕底闻严滩。便获赏心趣,岂歌行路难。青门须醉别,少为解征鞍。
平武见势不妙立即拉起宋义,想要从后面破帐而出,帐篷的材料是皮和布。
这条山道正是通往黑木崖,这一行人此行的目的只有一个。
眼下,那些屋子都封起来了,就让你住这了。
平生湖海气,浪自青云期。一为蓬莱游,时动泉石思。徒糜太仓粟,饱食终日嬉。尸素亦已甚,勇退夫何疑。直道无所愧,愿学柳士师。归来食不足,三叹汝坟诗。亲老尚择禄,富贵当何时。捧檄强自喜,安敢辞驱驰。顾我性萧散,轩裳缚伊尼。何当出幕府,还把江海麾。思亲匪怀土,此意惟君知。君抱四方志,扁舟羡鸱夷。要先句践霸,乃以西子随。不妨食肉相,兼有绝俗姿。
余每观才士之所作,窃有以得其用心。夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。每自属文,尤见其情。恒患意不称物,文不逮意。盖非知之难,能之难也。故作《文赋》,以述先士之盛藻,因论作文之利害所由,它日殆可谓曲尽其妙。至于操斧伐柯,虽取则不远,若夫随手之变,良难以辞逮。盖所能言者具于此云。 佇中区以玄览,颐情志于典坟。遵四时以叹逝,瞻万物而思纷。悲落叶于劲秋,喜柔条于芳春。心懔懔以怀霜,志眇眇而临云。詠世德之骏烈,诵先人之清芬。游文章之林府,嘉丽藻之彬彬。慨投篇而援笔,聊宣之乎斯文。 其始也,皆收视反听,耽思傍讯。精骛八极,心游万仞。其致也,情曈曨而弥鲜,物昭晰而互进。倾群言之沥液、漱六艺之芳润。浮天渊以安流,濯下泉而潜浸。于是沉辞怫悦,若游鱼衔钩,而出重渊之深;浮藻联翩,若翰鸟婴缴,而坠曾云之峻。收百世之阙文,採千载之遗韻。谢朝华于已披,启夕秀于未振。观古今于须臾,抚四海于一瞬。然后选义按部,考辞就班。抱景者咸叩,怀响者毕弹。或因枝以振叶,或沿波而讨源。或本隐以之显,或求易而得难。或虎变而兽扰,或龙见而鸟澜。或妥帖而易施,或岨峿而不安。罄澄心以凝思,眇众虑而为言。笼天地于形内,挫万物于笔端。始躑躅于燥吻,终流离于濡翰。理扶质以立干,文垂条而结繁。信情貌之不差,故每变而在颜。思涉乐其必笑,方言哀而已叹。或操觚以率尔,或含毫而邈然。 伊兹事之可乐,固圣贤之可钦。课虚无以责有,叩寂寞而求音。函绵邈于尺素,吐滂沛乎寸心。言恢之而弥广,思按之而逾深。播芳蕤之馥馥,发青条之森森。粲风飞而猋竖,郁云起乎翰林。 体有万殊,物无一量。纷纭挥霍,形难为状。辞程才以效伎,意司契而为匠。在有无而僶俛,当浅深而不让。虽离方而遯圆,期穷形而尽相。故夫夸目者尚奢,惬心者贵当。言穷者无隘,论达者唯旷。 诗缘情而绮靡,赋体物而浏亮。碑披文以相质,诔缠绵而悽怆。铭博约而温润,箴顿挫而清壮。颂优游以彬蔚,论精微而朗畅。奏平徹以闲雅,说炜晔而谲诳。虽区分之在兹,亦禁邪而制放。要辞达而理举,故无取乎冗长。 其为物也多姿,其为体也屡迁;其会意也尚巧,其遣言也贵妍。暨音声之迭代,若五色之相宣。虽逝止之无常,故崎錡而难便。苟达变而相次,犹开流以纳泉;如失机而后会,恒操末以续颠。谬玄黄之秩叙,故淟涊而不鲜。 或仰逼于先条,或俯侵于后章;或辞害而理比,或言顺而意妨。离之则双美,合之则两伤。考殿最于锱铢,定去留于毫芒;苟铨衡之所裁,固应绳其必当。 或文繁理富,而意不指适。极无两致,尽不可益。立片言而居要,乃一篇之警策;虽众辞之有条,必待兹而效绩。亮功多而累寡,故取足而不易。 或藻思綺合,清丽千眠。炳若缛绣,悽若繁絃。必所拟之不殊,乃闇合乎曩篇。虽杼轴于予怀,忧他人之我先。苟伤廉而愆义,亦虽爱而必捐。 或苕发颖竖,离众绝致;形不可逐,响难为系。块孤立而特峙,非常音之所纬。心牢落而无偶,意徘徊而不能揥。石韫玉而山辉,水怀珠而川媚。彼榛楛之勿翦,亦蒙荣于集翠。缀《下里》于《白雪》,吾亦济夫所伟。 或讬言于短韻,对穷迹而孤兴,俯寂寞而无友,仰寥廓而莫承;譬偏絃之独张,含清唱而靡应。或寄辞于瘁音,徒靡言而弗华,混妍蚩而成体,累良质而为瑕;象下管之偏疾,故虽应而不和。或遗理以存异,徒寻虚以逐微,言寡情而鲜爱,辞浮漂而不归;犹絃么而徽急,故虽和而不悲。或奔放以谐和,务嘈囋而妖冶,徒悦目而偶俗,故高声而曲下;寤《防露》与桑间,又虽悲而不雅。或清虚以婉约,每除烦而去滥,阙大羹之遗味,同朱絃之清氾;虽一唱而三叹,固既雅而不艳。 若夫丰约之裁,俯仰之形,因宜适变,曲有微情。或言拙而喻巧,或理朴而辞轻;或袭故而弥新,或沿浊而更清;或览之而必察,或研之而后精。譬犹舞者赴节以投袂,歌者应絃而遣声。是盖轮扁所不得言,故亦非华说之所能精。 普辞条与文律,良余膺之所服。练世情之常尤,识前脩之所淑。虽发于巧心,或受蚩于拙目。彼琼敷与玉藻,若中原之有菽。同橐籥之罔穷,与天地乎并育。虽纷蔼于此世,嗟不盈于予掬。患挈缾之屡空,病昌言之难属。故踸踔于短垣,放庸音以足曲。恒遗恨以终篇,岂怀盈而自足?惧蒙尘于叩缶,顾取笑乎鸣玉。 若夫应感之会,通塞之纪,来不可遏,去不可止,藏若景灭,行犹响起。方天机之骏利,夫何纷而不理?思风发于胸臆,言泉流于唇齿;纷葳蕤以馺遝,唯豪素之所拟;文徽徽以溢目,音冷冷而盈耳。及其六情底滞,志往神留,兀若枯木,豁若涸流;揽营魂以探赜,顿精爽而自求;理翳翳而愈伏,思轧轧其若抽。是以或竭情而多悔,或率意而寡尤。虽兹物之在我,非余力之所戮。故时抚空怀而自惋,吾未识夫开塞之所由。 伊兹文之为用,固众理之所因。恢万里而无阂,通亿载而为津。俯殆则于来叶,仰观象乎古人。济文武于将坠,宣风声于不泯。塗无远而不弥,理无微而弗纶。配霑润于云雨,象变化乎鬼神。被金石而德广,流管絃而日新。
- 行路难三首拼音解读:
- cǐ jǔ yòng yì yǒu sān :qí yī biàn shì shì yàn cān xuǎn de rén shì fǒu shí zì ,ruò shì dà zì bú shí yī gè ,nà kěn dìng bú néng rù xuǎn le 。
xiàng shí yīng shí zǎi ,jiàn jun1 zhī yī guān 。jiā pín lù shàng báo ,shuāng jiàng yī réng dān 。chóu chàng qiū cǎo sǐ ,xiāo tiáo fāng suì lán 。qiě xún cāng zhōu lù ,yáo zhǐ wú yún duān 。pǐ mǎ guān sāi yuǎn ,gū zhōu jiāng hǎi kuān 。yè mián chǔ yān shī ,xiǎo fàn hú shān hán 。zhēn jìng hóng kuài luò ,xiù xiāng zhū jú tuán 。fān qián jiàn yǔ miào ,zhěn dǐ wén yán tān 。biàn huò shǎng xīn qù ,qǐ gē háng lù nán 。qīng mén xū zuì bié ,shǎo wéi jiě zhēng ān 。
píng wǔ jiàn shì bú miào lì jí lā qǐ sòng yì ,xiǎng yào cóng hòu miàn pò zhàng ér chū ,zhàng péng de cái liào shì pí hé bù 。
zhè tiáo shān dào zhèng shì tōng wǎng hēi mù yá ,zhè yī háng rén cǐ háng de mù de zhī yǒu yī gè 。
yǎn xià ,nà xiē wū zǐ dōu fēng qǐ lái le ,jiù ràng nǐ zhù zhè le 。
píng shēng hú hǎi qì ,làng zì qīng yún qī 。yī wéi péng lái yóu ,shí dòng quán shí sī 。tú mí tài cāng sù ,bǎo shí zhōng rì xī 。shī sù yì yǐ shèn ,yǒng tuì fū hé yí 。zhí dào wú suǒ kuì ,yuàn xué liǔ shì shī 。guī lái shí bú zú ,sān tàn rǔ fén shī 。qīn lǎo shàng zé lù ,fù guì dāng hé shí 。pěng xí qiáng zì xǐ ,ān gǎn cí qū chí 。gù wǒ xìng xiāo sàn ,xuān shang fù yī ní 。hé dāng chū mù fǔ ,hái bǎ jiāng hǎi huī 。sī qīn fěi huái tǔ ,cǐ yì wéi jun1 zhī 。jun1 bào sì fāng zhì ,biǎn zhōu xiàn chī yí 。yào xiān jù jiàn bà ,nǎi yǐ xī zǐ suí 。bú fáng shí ròu xiàng ,jiān yǒu jué sú zī 。
yú měi guān cái shì zhī suǒ zuò ,qiè yǒu yǐ dé qí yòng xīn 。fū fàng yán qiǎn cí ,liáng duō biàn yǐ ,yán chī hǎo è ,kě dé ér yán 。měi zì shǔ wén ,yóu jiàn qí qíng 。héng huàn yì bú chēng wù ,wén bú dǎi yì 。gài fēi zhī zhī nán ,néng zhī nán yě 。gù zuò 《wén fù 》,yǐ shù xiān shì zhī shèng zǎo ,yīn lùn zuò wén zhī lì hài suǒ yóu ,tā rì dài kě wèi qǔ jìn qí miào 。zhì yú cāo fǔ fá kē ,suī qǔ zé bú yuǎn ,ruò fū suí shǒu zhī biàn ,liáng nán yǐ cí dǎi 。gài suǒ néng yán zhě jù yú cǐ yún 。 zhù zhōng qū yǐ xuán lǎn ,yí qíng zhì yú diǎn fén 。zūn sì shí yǐ tàn shì ,zhān wàn wù ér sī fēn 。bēi luò yè yú jìn qiū ,xǐ róu tiáo yú fāng chūn 。xīn lǐn lǐn yǐ huái shuāng ,zhì miǎo miǎo ér lín yún 。yǒng shì dé zhī jun4 liè ,sòng xiān rén zhī qīng fēn 。yóu wén zhāng zhī lín fǔ ,jiā lì zǎo zhī bīn bīn 。kǎi tóu piān ér yuán bǐ ,liáo xuān zhī hū sī wén 。 qí shǐ yě ,jiē shōu shì fǎn tīng ,dān sī bàng xùn 。jīng wù bā jí ,xīn yóu wàn rèn 。qí zhì yě ,qíng tóng lóng ér mí xiān ,wù zhāo xī ér hù jìn 。qīng qún yán zhī lì yè 、shù liù yì zhī fāng rùn 。fú tiān yuān yǐ ān liú ,zhuó xià quán ér qián jìn 。yú shì chén cí fú yuè ,ruò yóu yú xián gōu ,ér chū zhòng yuān zhī shēn ;fú zǎo lián piān ,ruò hàn niǎo yīng jiǎo ,ér zhuì céng yún zhī jun4 。shōu bǎi shì zhī què wén ,cǎi qiān zǎi zhī yí yùn 。xiè cháo huá yú yǐ pī ,qǐ xī xiù yú wèi zhèn 。guān gǔ jīn yú xū yú ,fǔ sì hǎi yú yī shùn 。rán hòu xuǎn yì àn bù ,kǎo cí jiù bān 。bào jǐng zhě xián kòu ,huái xiǎng zhě bì dàn 。huò yīn zhī yǐ zhèn yè ,huò yán bō ér tǎo yuán 。huò běn yǐn yǐ zhī xiǎn ,huò qiú yì ér dé nán 。huò hǔ biàn ér shòu rǎo ,huò lóng jiàn ér niǎo lán 。huò tuǒ tiē ér yì shī ,huò qū yǔ ér bú ān 。qìng chéng xīn yǐ níng sī ,miǎo zhòng lǜ ér wéi yán 。lóng tiān dì yú xíng nèi ,cuò wàn wù yú bǐ duān 。shǐ zhí zhú yú zào wěn ,zhōng liú lí yú rú hàn 。lǐ fú zhì yǐ lì gàn ,wén chuí tiáo ér jié fán 。xìn qíng mào zhī bú chà ,gù měi biàn ér zài yán 。sī shè lè qí bì xiào ,fāng yán āi ér yǐ tàn 。huò cāo gū yǐ lǜ ěr ,huò hán háo ér miǎo rán 。 yī zī shì zhī kě lè ,gù shèng xián zhī kě qīn 。kè xū wú yǐ zé yǒu ,kòu jì mò ér qiú yīn 。hán mián miǎo yú chǐ sù ,tǔ pāng pèi hū cùn xīn 。yán huī zhī ér mí guǎng ,sī àn zhī ér yú shēn 。bō fāng ruí zhī fù fù ,fā qīng tiáo zhī sēn sēn 。càn fēng fēi ér biāo shù ,yù yún qǐ hū hàn lín 。 tǐ yǒu wàn shū ,wù wú yī liàng 。fēn yún huī huò ,xíng nán wéi zhuàng 。cí chéng cái yǐ xiào jì ,yì sī qì ér wéi jiàng 。zài yǒu wú ér mǐn miǎn ,dāng qiǎn shēn ér bú ràng 。suī lí fāng ér dùn yuán ,qī qióng xíng ér jìn xiàng 。gù fū kuā mù zhě shàng shē ,qiè xīn zhě guì dāng 。yán qióng zhě wú ài ,lùn dá zhě wéi kuàng 。 shī yuán qíng ér qǐ mí ,fù tǐ wù ér liú liàng 。bēi pī wén yǐ xiàng zhì ,lěi chán mián ér qì chuàng 。míng bó yuē ér wēn rùn ,zhēn dùn cuò ér qīng zhuàng 。sòng yōu yóu yǐ bīn wèi ,lùn jīng wēi ér lǎng chàng 。zòu píng chè yǐ xián yǎ ,shuō wěi yè ér jué kuáng 。suī qū fèn zhī zài zī ,yì jìn xié ér zhì fàng 。yào cí dá ér lǐ jǔ ,gù wú qǔ hū rǒng zhǎng 。 qí wéi wù yě duō zī ,qí wéi tǐ yě lǚ qiān ;qí huì yì yě shàng qiǎo ,qí qiǎn yán yě guì yán 。jì yīn shēng zhī dié dài ,ruò wǔ sè zhī xiàng xuān 。suī shì zhǐ zhī wú cháng ,gù qí yǐ ér nán biàn 。gǒu dá biàn ér xiàng cì ,yóu kāi liú yǐ nà quán ;rú shī jī ér hòu huì ,héng cāo mò yǐ xù diān 。miù xuán huáng zhī zhì xù ,gù tiǎn niǎn ér bú xiān 。 huò yǎng bī yú xiān tiáo ,huò fǔ qīn yú hòu zhāng ;huò cí hài ér lǐ bǐ ,huò yán shùn ér yì fáng 。lí zhī zé shuāng měi ,hé zhī zé liǎng shāng 。kǎo diàn zuì yú zī zhū ,dìng qù liú yú háo máng ;gǒu quán héng zhī suǒ cái ,gù yīng shéng qí bì dāng 。 huò wén fán lǐ fù ,ér yì bú zhǐ shì 。jí wú liǎng zhì ,jìn bú kě yì 。lì piàn yán ér jū yào ,nǎi yī piān zhī jǐng cè ;suī zhòng cí zhī yǒu tiáo ,bì dài zī ér xiào jì 。liàng gōng duō ér lèi guǎ ,gù qǔ zú ér bú yì 。 huò zǎo sī qǐ hé ,qīng lì qiān mián 。bǐng ruò rù xiù ,qì ruò fán xuàn 。bì suǒ nǐ zhī bú shū ,nǎi ān hé hū nǎng piān 。suī zhù zhóu yú yǔ huái ,yōu tā rén zhī wǒ xiān 。gǒu shāng lián ér qiān yì ,yì suī ài ér bì juān 。 huò tiáo fā yǐng shù ,lí zhòng jué zhì ;xíng bú kě zhú ,xiǎng nán wéi xì 。kuài gū lì ér tè zhì ,fēi cháng yīn zhī suǒ wěi 。xīn láo luò ér wú ǒu ,yì pái huái ér bú néng dì 。shí yùn yù ér shān huī ,shuǐ huái zhū ér chuān mèi 。bǐ zhēn kǔ zhī wù jiǎn ,yì méng róng yú jí cuì 。zhuì 《xià lǐ 》yú 《bái xuě 》,wú yì jì fū suǒ wěi 。 huò tuō yán yú duǎn yùn ,duì qióng jì ér gū xìng ,fǔ jì mò ér wú yǒu ,yǎng liáo kuò ér mò chéng ;pì piān xuàn zhī dú zhāng ,hán qīng chàng ér mí yīng 。huò jì cí yú cuì yīn ,tú mí yán ér fú huá ,hún yán chī ér chéng tǐ ,lèi liáng zhì ér wéi xiá ;xiàng xià guǎn zhī piān jí ,gù suī yīng ér bú hé 。huò yí lǐ yǐ cún yì ,tú xún xū yǐ zhú wēi ,yán guǎ qíng ér xiān ài ,cí fú piāo ér bú guī ;yóu xuàn me ér huī jí ,gù suī hé ér bú bēi 。huò bēn fàng yǐ xié hé ,wù cáo zá ér yāo yě ,tú yuè mù ér ǒu sú ,gù gāo shēng ér qǔ xià ;wù 《fáng lù 》yǔ sāng jiān ,yòu suī bēi ér bú yǎ 。huò qīng xū yǐ wǎn yuē ,měi chú fán ér qù làn ,què dà gēng zhī yí wèi ,tóng zhū xuàn zhī qīng fán ;suī yī chàng ér sān tàn ,gù jì yǎ ér bú yàn 。 ruò fū fēng yuē zhī cái ,fǔ yǎng zhī xíng ,yīn yí shì biàn ,qǔ yǒu wēi qíng 。huò yán zhuō ér yù qiǎo ,huò lǐ pǔ ér cí qīng ;huò xí gù ér mí xīn ,huò yán zhuó ér gèng qīng ;huò lǎn zhī ér bì chá ,huò yán zhī ér hòu jīng 。pì yóu wǔ zhě fù jiē yǐ tóu mèi ,gē zhě yīng xuàn ér qiǎn shēng 。shì gài lún biǎn suǒ bú dé yán ,gù yì fēi huá shuō zhī suǒ néng jīng 。 pǔ cí tiáo yǔ wén lǜ ,liáng yú yīng zhī suǒ fú 。liàn shì qíng zhī cháng yóu ,shí qián yǒu zhī suǒ shū 。suī fā yú qiǎo xīn ,huò shòu chī yú zhuō mù 。bǐ qióng fū yǔ yù zǎo ,ruò zhōng yuán zhī yǒu shū 。tóng tuó yào zhī wǎng qióng ,yǔ tiān dì hū bìng yù 。suī fēn ǎi yú cǐ shì ,jiē bú yíng yú yǔ jū 。huàn qiè píng zhī lǚ kōng ,bìng chāng yán zhī nán shǔ 。gù chěn chuō yú duǎn yuán ,fàng yōng yīn yǐ zú qǔ 。héng yí hèn yǐ zhōng piān ,qǐ huái yíng ér zì zú ?jù méng chén yú kòu fǒu ,gù qǔ xiào hū míng yù 。 ruò fū yīng gǎn zhī huì ,tōng sāi zhī jì ,lái bú kě è ,qù bú kě zhǐ ,cáng ruò jǐng miè ,háng yóu xiǎng qǐ 。fāng tiān jī zhī jun4 lì ,fū hé fēn ér bú lǐ ?sī fēng fā yú xiōng yì ,yán quán liú yú chún chǐ ;fēn wēi ruí yǐ sà tà ,wéi háo sù zhī suǒ nǐ ;wén huī huī yǐ yì mù ,yīn lěng lěng ér yíng ěr 。jí qí liù qíng dǐ zhì ,zhì wǎng shén liú ,wū ruò kū mù ,huō ruò hé liú ;lǎn yíng hún yǐ tàn zé ,dùn jīng shuǎng ér zì qiú ;lǐ yì yì ér yù fú ,sī zhá zhá qí ruò chōu 。shì yǐ huò jié qíng ér duō huǐ ,huò lǜ yì ér guǎ yóu 。suī zī wù zhī zài wǒ ,fēi yú lì zhī suǒ lù 。gù shí fǔ kōng huái ér zì wǎn ,wú wèi shí fū kāi sāi zhī suǒ yóu 。 yī zī wén zhī wéi yòng ,gù zhòng lǐ zhī suǒ yīn 。huī wàn lǐ ér wú hé ,tōng yì zǎi ér wéi jīn 。fǔ dài zé yú lái yè ,yǎng guān xiàng hū gǔ rén 。jì wén wǔ yú jiāng zhuì ,xuān fēng shēng yú bú mǐn 。tú wú yuǎn ér bú mí ,lǐ wú wēi ér fú lún 。pèi zhān rùn yú yún yǔ ,xiàng biàn huà hū guǐ shén 。bèi jīn shí ér dé guǎng ,liú guǎn xuàn ér rì xīn 。
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- ①章台路:章台,台名。秦昭王曾于咸阳造章台,台前有街,故称章台街或章台路,其地繁华,妓馆林立,后人因以章台代指妓女聚居之地。试花:形容刚开花。愔愔:幽静的样子。坊陌:一作坊曲,意与章台路相近。
⑤知多少:不知有多少,知:不知,表示推想。
(2)芳甸(diàn):芳草丰茂的原野。甸,郊外之地。
①历览:遍览,游遍了。旷周旋:久不游览。旷,荒废,耽搁。周旋,应酬,打交道,这里指前去游赏。
相关赏析
- 下半阕开端之“楼上春山寒四面”,正如后一首《鹊踏枝》之“河畔青芜”,也是于下半阕开端时突然荡开作景语。正中词往往忽然以闲笔点缀一二写景之句,极富俊逸高远之致,这正是《人间词话》之所以从他的一贯之“和泪试严妆”的风格中,居然着出了有韦苏州、孟襄阳之高致的缘故。可是正中又毕竟不同于韦、孟,正中的景语于风致高俊以外,其背后往往依然含蕴着许多难以言说的情意。即如后一首之“河畔青芜堤上柳”,表面原是写景,然而读到下面的“为间新愁,何事年年有”二句,才知道年年的芜青、柳绿原来正暗示着年年在滋长着的新愁。这一句的“楼上春山寒四面”,也是要等到读了下面的“过尽征鸿,暮景烟深浅”二句,才能体会出诗人在楼上凝望之久与怅惘之深,而且“楼上”已是高寒之所,何况更加以四面春山之寒峭,则诗人之孤寂凄寒可想,而“寒”字下更加上了“四面”二字,则诗人的全部身心便都在寒意的包围侵袭之下了。以外表的风露体肤之寒,写内心的凄寒孤寂之感,这也正是正中一贯所常用的一种表现方式,即如后一首之“独立小桥风满袖”、此一首之“楼上春山寒四面”及《抛球乐》之“风人罗衣贴体寒”,便都能予读者此种感受和联想。接着说“过尽征鸿”,不仅写出了凝望之久与瞻望之远,而且征鸿之春来秋去,也最容易引人想起踪迹的无定与节序的无常。而诗人竟在“寒四面”的“楼上”,凝望这些漂泊的“征鸿”直到“过尽”的时候,则其中心之怅惘哀伤,不言可知矣。然后承之以“暮景烟深浅”五个字,“深浅”二字,正写出暮烟因远近而有浓淡之不同,既曰“深浅”,于是而远近乃同在此一片暮烟中矣。这五个字不仅写出了一片苍然的暮色,更写出了高楼上对此苍然暮色之人的一片怅惘的哀愁。于此,再反顾前半阕的“梅落繁枝”三句,因知“梅落”三句,固当是歌散酒醒以后之所见,而此“楼上春山”三句,实在也当是歌散酒醒以后之所见;不过,“梅落”三句所写花落之情景极为明白清晰,故当是白日之所见,至后半阕则自“过尽征鸿”表现着时间消逝之感的四个字以后,便已完全是日暮的景色了。从白昼到日暮,诗人为何竟在楼上凝望至如此之久,于是结二句之“一晌凭栏人不见,鲛绡掩泪思量遍”,便完全归结到感情的答案来了。“一晌”二字,张相《诗词曲语辞汇释》解释为“指示时间之辞,有指多时者,有指暂时者”,引秦少游《满路花》词之“未知安否,一晌无消息”,以为乃“许久”之义,又引正中此句之“一晌凭栏”,以为乃“霎时”之义。私意以为“一晌”有久、暂二解是不错的,但正中此句当为“久”意,并非“暂”意,张相盖未仔细寻味此词,故有此误解也。
木兰之枻沙棠舟,玉箫金管坐两头。美酒樽中置千斛,载妓随波任去留。仙人有待乘黄鹤,海客无心随白鸥。屈平辞赋悬日月,楚王台榭空山丘。兴酣落笔摇五岳,诗成笑傲凌沧洲。功名富贵若长在,汉水亦应西北流。
过片三句承上启下。“正是风和日丽”,是对上片的总承,“几许繁红嫩绿”是进一步对春景的设色。因春天红花茂盛、绿叶还浅,“繁红嫩绿”用得好。后来李清照的“红肥绿瘦”之句,可能从此汲取营养。“雅称嬉游去”,启下文,意谓很合适去春游。接着,笔锋一转,“奈阻隔、寻芳伴侣”,诗人感叹奈何寻芳伴侣已被阻隔、和自己相离,言外之意,独自也无兴致去赏春了,这和上片“黯凝伫”的“黯”字,遥相呼应。以下进一层为自己的惆怅,“秦楼风吹,楚馆云约。空怅望、在何处。”前两句是对句,意义相同。秦楼楚馆皆是妓楼,为妓女所居。这里借指妓女。这妓女就是诗人的意中人,他理想中的“寻芳伴侣”。风吹散、云隐约,是借喻佳人已被阻隔、分离而难以见到。以“空怅望”中可知可能还在 同一城市,但已不知“在何处”了。“寂寞韶华暗度”,点明了伤春伤别。煞拍“可堪向晚,村落声声杜宇。”以杜鹃鸟的悲啼,渲染悲伤的气氛;在这寂寞的春日黄昏,声声从村外传来,使诗人原已寂寞哀伤的心灵,更不堪承受。以景结情,余味无穷。
作者介绍
-
卢孝孙
卢孝孙,字新之,学者称玉溪先生,贵溪(今属江西)人。宁宗嘉泰二年(一二○二)进士。历知玉山县,太学博士。理宗淳祐初辞官,专心授徒。事见清雍正《江西通志》卷五○、八五。