锦瑟

锦瑟原文：

木奴花发四邻香，静里偏知日晷长。坐久出门看野色，乱山平处是钱唐。
卫河秋望接天回，大艑高帆拥月来。为问乘槎诸汉使，几人元是谪仙才。
薄游金华山，信足支短筇。长啸黄初平，蹴踏金芙蓉。芙蓉峰头白云起，天风习习两腋举。相传古来洞天三十六，乃是赤松真人之所理。千岩拔崔嵬，万壑亘迤逦。高欲凌空同，侧若摧鸟鼠。括苍与台雁，琐细不足拟。帝鸿既长逝，雨师邈难招。回看昔日讲堂洞，却忆当时刘孝标。九龙蜿蜒读书处，穹岩怪石摩苍霄。荒坟突兀葬彩笔，至今词客何寥寥。讲堂信郁纡，朝真益弘敞。天门划然开，石洞豁榛莽。恍然坐我金银台，昆丘玄圃恣来往。青虬赤鲤尽罗列，三仙七圣时俯仰。幽怀转轶荡，胜槩杳莫穷。飞梁百尺下窈窕，举足却堕冰壶中。冰壶跨山腹，气势何其雄。何年虎豹穴，置此蛟龙宫。水帘参差直下五千尺，银河宛转倒泻双白虹。天孙云锦织璀璨，鲛人珠箔垂玲珑。飞流溅沫日夜不得息，惊涛涌雪六月迷长空。耸身出冰壶，倚杖息馀峭。举头万松巅，隐隐落斜照。石羊纷纷望不穷，突见双龙挂寒峤。恍惚初平兄弟骑，蜕骨遗此青天貌。俯窥曲涧仅容膝，解衣燃烛渡深黑。行行不尽一线明，万乳荧煌喷苍壁。玉树罗青葱，芝田烂金碧。谁持巨灵斧，凿此灵仙窟。真人渺何许，瑶草纷可拾。枰间数子势飞动，细看尚记当年弈。人言此穴穿四明，天窗万叠开蓬瀛。摩挲仰视众仙箓，隐见若有胡生名。吁嗟我今胡为在下土，青鞋布袜濩落如流萍。乃思昔日玉皇侧，看花醉卧芙蓉城。木公徘徊向我怒，授简谪余离太清。一落人间五千载，沧溟浩劫会巳盈。顾瞻灵境但咫尺，奋身欲飞还不能。倚杖还悲歌，壮心浩难遏。却忆云门期，瓢笠候明发。回望金华山，兹游信奇绝。馀霞映袍袖，岚翠尚明灭。何当蹑苍虬，长揖众仙列。提携两赤松，永与尘世别。
诗寻老步更逶迤，野菊秋含十顷陂。鸠杖冲寒扶短履，酒杯和露滴南枝。烟浮木榻香风细，影落松梢日色移。何处归来深闭閤，坐穷清昼一帘垂。
逍遥公后世多贤，送尔维舟惜此筵。念我能书数字至，将诗不必万人传！时危兵革黄尘里，日短江湖白发前。古往今来皆涕泪，断肠分手各风烟。
睡起墙阴下药阑，瓦松花白闭柴关。断年不出僧嫌癖，逐日无机鹤伴闲。尘土莫寻行止处，烟波长在梦魂间。终撑舴艋称渔叟，赊买湖心一崦山。
遗墨消磨顾陆余，开元一一数吴卢。本朝唯有宗元近，国本长留後世模。出世真人气雍穆，入蕃老释面清癯。居人不惜游人爱，风雨侵陵色欲无。

锦瑟拼音解读：

mù nú huā fā sì lín xiāng ，jìng lǐ piān zhī rì guǐ zhǎng 。zuò jiǔ chū mén kàn yě sè ，luàn shān píng chù shì qián táng 。
wèi hé qiū wàng jiē tiān huí ，dà biàn gāo fān yōng yuè lái 。wéi wèn chéng chá zhū hàn shǐ ，jǐ rén yuán shì zhé xiān cái 。
báo yóu jīn huá shān ，xìn zú zhī duǎn qióng 。zhǎng xiào huáng chū píng ，cù tà jīn fú róng 。fú róng fēng tóu bái yún qǐ ，tiān fēng xí xí liǎng yè jǔ 。xiàng chuán gǔ lái dòng tiān sān shí liù ，nǎi shì chì sōng zhēn rén zhī suǒ lǐ 。qiān yán bá cuī wéi ，wàn hè gèn yǐ lǐ 。gāo yù líng kōng tóng ，cè ruò cuī niǎo shǔ 。kuò cāng yǔ tái yàn ，suǒ xì bú zú nǐ 。dì hóng jì zhǎng shì ，yǔ shī miǎo nán zhāo 。huí kàn xī rì jiǎng táng dòng ，què yì dāng shí liú xiào biāo 。jiǔ lóng wān yán dú shū chù ，qióng yán guài shí mó cāng xiāo 。huāng fén tū wū zàng cǎi bǐ ，zhì jīn cí kè hé liáo liáo 。jiǎng táng xìn yù yū ，cháo zhēn yì hóng chǎng 。tiān mén huá rán kāi ，shí dòng huō zhēn mǎng 。huǎng rán zuò wǒ jīn yín tái ，kūn qiū xuán pǔ zì lái wǎng 。qīng qiú chì lǐ jìn luó liè ，sān xiān qī shèng shí fǔ yǎng 。yōu huái zhuǎn yì dàng ，shèng gài yǎo mò qióng 。fēi liáng bǎi chǐ xià yǎo tiǎo ，jǔ zú què duò bīng hú zhōng 。bīng hú kuà shān fù ，qì shì hé qí xióng 。hé nián hǔ bào xué ，zhì cǐ jiāo lóng gōng 。shuǐ lián cān chà zhí xià wǔ qiān chǐ ，yín hé wǎn zhuǎn dǎo xiè shuāng bái hóng 。tiān sūn yún jǐn zhī cuǐ càn ，jiāo rén zhū bó chuí líng lóng 。fēi liú jiàn mò rì yè bú dé xī ，jīng tāo yǒng xuě liù yuè mí zhǎng kōng 。sǒng shēn chū bīng hú ，yǐ zhàng xī yú qiào 。jǔ tóu wàn sōng diān ，yǐn yǐn luò xié zhào 。shí yáng fēn fēn wàng bú qióng ，tū jiàn shuāng lóng guà hán qiáo 。huǎng hū chū píng xiōng dì qí ，tuì gǔ yí cǐ qīng tiān mào 。fǔ kuī qǔ jiàn jǐn róng xī ，jiě yī rán zhú dù shēn hēi 。háng háng bú jìn yī xiàn míng ，wàn rǔ yíng huáng pēn cāng bì 。yù shù luó qīng cōng ，zhī tián làn jīn bì 。shuí chí jù líng fǔ ，záo cǐ líng xiān kū 。zhēn rén miǎo hé xǔ ，yáo cǎo fēn kě shí 。píng jiān shù zǐ shì fēi dòng ，xì kàn shàng jì dāng nián yì 。rén yán cǐ xué chuān sì míng ，tiān chuāng wàn dié kāi péng yíng 。mó suō yǎng shì zhòng xiān lù ，yǐn jiàn ruò yǒu hú shēng míng 。yù jiē wǒ jīn hú wéi zài xià tǔ ，qīng xié bù wà hù luò rú liú píng 。nǎi sī xī rì yù huáng cè ，kàn huā zuì wò fú róng chéng 。mù gōng pái huái xiàng wǒ nù ，shòu jiǎn zhé yú lí tài qīng 。yī luò rén jiān wǔ qiān zǎi ，cāng míng hào jié huì sì yíng 。gù zhān líng jìng dàn zhǐ chǐ ，fèn shēn yù fēi hái bú néng 。yǐ zhàng hái bēi gē ，zhuàng xīn hào nán è 。què yì yún mén qī ，piáo lì hòu míng fā 。huí wàng jīn huá shān ，zī yóu xìn qí jué 。yú xiá yìng páo xiù ，lán cuì shàng míng miè 。hé dāng niè cāng qiú ，zhǎng yī zhòng xiān liè 。tí xié liǎng chì sōng ，yǒng yǔ chén shì bié 。
shī xún lǎo bù gèng wēi yǐ ，yě jú qiū hán shí qǐng bēi 。jiū zhàng chōng hán fú duǎn lǚ ，jiǔ bēi hé lù dī nán zhī 。yān fú mù tà xiāng fēng xì ，yǐng luò sōng shāo rì sè yí 。hé chù guī lái shēn bì gě ，zuò qióng qīng zhòu yī lián chuí 。
xiāo yáo gōng hòu shì duō xián ，sòng ěr wéi zhōu xī cǐ yàn 。niàn wǒ néng shū shù zì zhì ，jiāng shī bú bì wàn rén chuán ！shí wēi bīng gé huáng chén lǐ ，rì duǎn jiāng hú bái fā qián 。gǔ wǎng jīn lái jiē tì lèi ，duàn cháng fèn shǒu gè fēng yān 。
shuì qǐ qiáng yīn xià yào lán ，wǎ sōng huā bái bì chái guān 。duàn nián bú chū sēng xián pǐ ，zhú rì wú jī hè bàn xián 。chén tǔ mò xún háng zhǐ chù ，yān bō zhǎng zài mèng hún jiān 。zhōng chēng zé měng chēng yú sǒu ，shē mǎi hú xīn yī yān shān 。
yí mò xiāo mó gù lù yú ，kāi yuán yī yī shù wú lú 。běn cháo wéi yǒu zōng yuán jìn ，guó běn zhǎng liú hòu shì mó 。chū shì zhēn rén qì yōng mù ，rù fān lǎo shì miàn qīng qú 。jū rén bú xī yóu rén ài ，fēng yǔ qīn líng sè yù wú 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

③病酒：饮酒过量引起身体不适。
③晚：晚照或晚气。

相关赏析

这首词的上片写作者感怀亡国的愁恨和梦回故国的痛苦。
沉沉更鼓急，渐渐人声绝。吹灯窗更明，月照一天雪。
纵观来看，词的开始“胡马。胡马，远放燕支山下。”表现对边塞失防、胡人入侵的惊讶。接下“跑沙跑雪独嘶，东望西望路迷”，写失群胡马焦躁不安、迷茫困惑、挣扎无果的神情，形神兼备，是不可多得的名句。“迷路，迷路，边草无穷日暮”，既从马之望中写边塞晚景，又含象征意象于其中。使情、景融合无痕，使这首小词不仅是生动传神的特写，而且有深含的意境。

作者介绍

苏洵 苏洵（1009年－1066年），字明允，汉族，眉州眉山（今属四川眉山人）。北宋文学家，与其子苏轼、苏辙合称“三苏”，均被列入“唐宋八大家”。苏洵长于散文，尤擅政论，议论明畅，笔势雄健，有《嘉祐集》传世。