青青陵上柏
作者:陈韡 朝代:唐代诗人
- 青青陵上柏原文:
- 信中措辞得当,甚至能感觉到那种声泪俱下,行书用的也是正楷,工工整整,完全不是之前草书的样子,别说赵文华,谁看了这封信都会理解杨长帆的处境。
咱们家的姑娘少爷们又不用人伺候,人家不就没事干了。
最后,还有一件让童岳高兴的事。
余每观才士之所作,窃有以得其用心。夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。每自属文,尤见其情。恒患意不称物,文不逮意。盖非知之难,能之难也。故作《文赋》,以述先士之盛藻,因论作文之利害所由,它日殆可谓曲尽其妙。至于操斧伐柯,虽取则不远,若夫随手之变,良难以辞逮。盖所能言者具于此云。 佇中区以玄览,颐情志于典坟。遵四时以叹逝,瞻万物而思纷。悲落叶于劲秋,喜柔条于芳春。心懔懔以怀霜,志眇眇而临云。詠世德之骏烈,诵先人之清芬。游文章之林府,嘉丽藻之彬彬。慨投篇而援笔,聊宣之乎斯文。 其始也,皆收视反听,耽思傍讯。精骛八极,心游万仞。其致也,情曈曨而弥鲜,物昭晰而互进。倾群言之沥液、漱六艺之芳润。浮天渊以安流,濯下泉而潜浸。于是沉辞怫悦,若游鱼衔钩,而出重渊之深;浮藻联翩,若翰鸟婴缴,而坠曾云之峻。收百世之阙文,採千载之遗韻。谢朝华于已披,启夕秀于未振。观古今于须臾,抚四海于一瞬。然后选义按部,考辞就班。抱景者咸叩,怀响者毕弹。或因枝以振叶,或沿波而讨源。或本隐以之显,或求易而得难。或虎变而兽扰,或龙见而鸟澜。或妥帖而易施,或岨峿而不安。罄澄心以凝思,眇众虑而为言。笼天地于形内,挫万物于笔端。始躑躅于燥吻,终流离于濡翰。理扶质以立干,文垂条而结繁。信情貌之不差,故每变而在颜。思涉乐其必笑,方言哀而已叹。或操觚以率尔,或含毫而邈然。 伊兹事之可乐,固圣贤之可钦。课虚无以责有,叩寂寞而求音。函绵邈于尺素,吐滂沛乎寸心。言恢之而弥广,思按之而逾深。播芳蕤之馥馥,发青条之森森。粲风飞而猋竖,郁云起乎翰林。 体有万殊,物无一量。纷纭挥霍,形难为状。辞程才以效伎,意司契而为匠。在有无而僶俛,当浅深而不让。虽离方而遯圆,期穷形而尽相。故夫夸目者尚奢,惬心者贵当。言穷者无隘,论达者唯旷。 诗缘情而绮靡,赋体物而浏亮。碑披文以相质,诔缠绵而悽怆。铭博约而温润,箴顿挫而清壮。颂优游以彬蔚,论精微而朗畅。奏平徹以闲雅,说炜晔而谲诳。虽区分之在兹,亦禁邪而制放。要辞达而理举,故无取乎冗长。 其为物也多姿,其为体也屡迁;其会意也尚巧,其遣言也贵妍。暨音声之迭代,若五色之相宣。虽逝止之无常,故崎錡而难便。苟达变而相次,犹开流以纳泉;如失机而后会,恒操末以续颠。谬玄黄之秩叙,故淟涊而不鲜。 或仰逼于先条,或俯侵于后章;或辞害而理比,或言顺而意妨。离之则双美,合之则两伤。考殿最于锱铢,定去留于毫芒;苟铨衡之所裁,固应绳其必当。 或文繁理富,而意不指适。极无两致,尽不可益。立片言而居要,乃一篇之警策;虽众辞之有条,必待兹而效绩。亮功多而累寡,故取足而不易。 或藻思綺合,清丽千眠。炳若缛绣,悽若繁絃。必所拟之不殊,乃闇合乎曩篇。虽杼轴于予怀,忧他人之我先。苟伤廉而愆义,亦虽爱而必捐。 或苕发颖竖,离众绝致;形不可逐,响难为系。块孤立而特峙,非常音之所纬。心牢落而无偶,意徘徊而不能揥。石韫玉而山辉,水怀珠而川媚。彼榛楛之勿翦,亦蒙荣于集翠。缀《下里》于《白雪》,吾亦济夫所伟。 或讬言于短韻,对穷迹而孤兴,俯寂寞而无友,仰寥廓而莫承;譬偏絃之独张,含清唱而靡应。或寄辞于瘁音,徒靡言而弗华,混妍蚩而成体,累良质而为瑕;象下管之偏疾,故虽应而不和。或遗理以存异,徒寻虚以逐微,言寡情而鲜爱,辞浮漂而不归;犹絃么而徽急,故虽和而不悲。或奔放以谐和,务嘈囋而妖冶,徒悦目而偶俗,故高声而曲下;寤《防露》与桑间,又虽悲而不雅。或清虚以婉约,每除烦而去滥,阙大羹之遗味,同朱絃之清氾;虽一唱而三叹,固既雅而不艳。 若夫丰约之裁,俯仰之形,因宜适变,曲有微情。或言拙而喻巧,或理朴而辞轻;或袭故而弥新,或沿浊而更清;或览之而必察,或研之而后精。譬犹舞者赴节以投袂,歌者应絃而遣声。是盖轮扁所不得言,故亦非华说之所能精。 普辞条与文律,良余膺之所服。练世情之常尤,识前脩之所淑。虽发于巧心,或受蚩于拙目。彼琼敷与玉藻,若中原之有菽。同橐籥之罔穷,与天地乎并育。虽纷蔼于此世,嗟不盈于予掬。患挈缾之屡空,病昌言之难属。故踸踔于短垣,放庸音以足曲。恒遗恨以终篇,岂怀盈而自足?惧蒙尘于叩缶,顾取笑乎鸣玉。 若夫应感之会,通塞之纪,来不可遏,去不可止,藏若景灭,行犹响起。方天机之骏利,夫何纷而不理?思风发于胸臆,言泉流于唇齿;纷葳蕤以馺遝,唯豪素之所拟;文徽徽以溢目,音冷冷而盈耳。及其六情底滞,志往神留,兀若枯木,豁若涸流;揽营魂以探赜,顿精爽而自求;理翳翳而愈伏,思轧轧其若抽。是以或竭情而多悔,或率意而寡尤。虽兹物之在我,非余力之所戮。故时抚空怀而自惋,吾未识夫开塞之所由。 伊兹文之为用,固众理之所因。恢万里而无阂,通亿载而为津。俯殆则于来叶,仰观象乎古人。济文武于将坠,宣风声于不泯。塗无远而不弥,理无微而弗纶。配霑润于云雨,象变化乎鬼神。被金石而德广,流管絃而日新。
他叹了口气,带着秦淼在山林里到处转悠,一边历练身手,一边寻找小葱。
就算是一些武侠名家也不敢轻易尝试双主角
他们从不主动去招谁惹谁,就祸从天降,这到底是为什么?泪水再一次滑落。
- 青青陵上柏拼音解读:
- xìn zhōng cuò cí dé dāng ,shèn zhì néng gǎn jiào dào nà zhǒng shēng lèi jù xià ,háng shū yòng de yě shì zhèng kǎi ,gōng gōng zhěng zhěng ,wán quán bú shì zhī qián cǎo shū de yàng zǐ ,bié shuō zhào wén huá ,shuí kàn le zhè fēng xìn dōu huì lǐ jiě yáng zhǎng fān de chù jìng 。
zán men jiā de gū niáng shǎo yé men yòu bú yòng rén sì hòu ,rén jiā bú jiù méi shì gàn le 。
zuì hòu ,hái yǒu yī jiàn ràng tóng yuè gāo xìng de shì 。
yú měi guān cái shì zhī suǒ zuò ,qiè yǒu yǐ dé qí yòng xīn 。fū fàng yán qiǎn cí ,liáng duō biàn yǐ ,yán chī hǎo è ,kě dé ér yán 。měi zì shǔ wén ,yóu jiàn qí qíng 。héng huàn yì bú chēng wù ,wén bú dǎi yì 。gài fēi zhī zhī nán ,néng zhī nán yě 。gù zuò 《wén fù 》,yǐ shù xiān shì zhī shèng zǎo ,yīn lùn zuò wén zhī lì hài suǒ yóu ,tā rì dài kě wèi qǔ jìn qí miào 。zhì yú cāo fǔ fá kē ,suī qǔ zé bú yuǎn ,ruò fū suí shǒu zhī biàn ,liáng nán yǐ cí dǎi 。gài suǒ néng yán zhě jù yú cǐ yún 。 zhù zhōng qū yǐ xuán lǎn ,yí qíng zhì yú diǎn fén 。zūn sì shí yǐ tàn shì ,zhān wàn wù ér sī fēn 。bēi luò yè yú jìn qiū ,xǐ róu tiáo yú fāng chūn 。xīn lǐn lǐn yǐ huái shuāng ,zhì miǎo miǎo ér lín yún 。yǒng shì dé zhī jun4 liè ,sòng xiān rén zhī qīng fēn 。yóu wén zhāng zhī lín fǔ ,jiā lì zǎo zhī bīn bīn 。kǎi tóu piān ér yuán bǐ ,liáo xuān zhī hū sī wén 。 qí shǐ yě ,jiē shōu shì fǎn tīng ,dān sī bàng xùn 。jīng wù bā jí ,xīn yóu wàn rèn 。qí zhì yě ,qíng tóng lóng ér mí xiān ,wù zhāo xī ér hù jìn 。qīng qún yán zhī lì yè 、shù liù yì zhī fāng rùn 。fú tiān yuān yǐ ān liú ,zhuó xià quán ér qián jìn 。yú shì chén cí fú yuè ,ruò yóu yú xián gōu ,ér chū zhòng yuān zhī shēn ;fú zǎo lián piān ,ruò hàn niǎo yīng jiǎo ,ér zhuì céng yún zhī jun4 。shōu bǎi shì zhī què wén ,cǎi qiān zǎi zhī yí yùn 。xiè cháo huá yú yǐ pī ,qǐ xī xiù yú wèi zhèn 。guān gǔ jīn yú xū yú ,fǔ sì hǎi yú yī shùn 。rán hòu xuǎn yì àn bù ,kǎo cí jiù bān 。bào jǐng zhě xián kòu ,huái xiǎng zhě bì dàn 。huò yīn zhī yǐ zhèn yè ,huò yán bō ér tǎo yuán 。huò běn yǐn yǐ zhī xiǎn ,huò qiú yì ér dé nán 。huò hǔ biàn ér shòu rǎo ,huò lóng jiàn ér niǎo lán 。huò tuǒ tiē ér yì shī ,huò qū yǔ ér bú ān 。qìng chéng xīn yǐ níng sī ,miǎo zhòng lǜ ér wéi yán 。lóng tiān dì yú xíng nèi ,cuò wàn wù yú bǐ duān 。shǐ zhí zhú yú zào wěn ,zhōng liú lí yú rú hàn 。lǐ fú zhì yǐ lì gàn ,wén chuí tiáo ér jié fán 。xìn qíng mào zhī bú chà ,gù měi biàn ér zài yán 。sī shè lè qí bì xiào ,fāng yán āi ér yǐ tàn 。huò cāo gū yǐ lǜ ěr ,huò hán háo ér miǎo rán 。 yī zī shì zhī kě lè ,gù shèng xián zhī kě qīn 。kè xū wú yǐ zé yǒu ,kòu jì mò ér qiú yīn 。hán mián miǎo yú chǐ sù ,tǔ pāng pèi hū cùn xīn 。yán huī zhī ér mí guǎng ,sī àn zhī ér yú shēn 。bō fāng ruí zhī fù fù ,fā qīng tiáo zhī sēn sēn 。càn fēng fēi ér biāo shù ,yù yún qǐ hū hàn lín 。 tǐ yǒu wàn shū ,wù wú yī liàng 。fēn yún huī huò ,xíng nán wéi zhuàng 。cí chéng cái yǐ xiào jì ,yì sī qì ér wéi jiàng 。zài yǒu wú ér mǐn miǎn ,dāng qiǎn shēn ér bú ràng 。suī lí fāng ér dùn yuán ,qī qióng xíng ér jìn xiàng 。gù fū kuā mù zhě shàng shē ,qiè xīn zhě guì dāng 。yán qióng zhě wú ài ,lùn dá zhě wéi kuàng 。 shī yuán qíng ér qǐ mí ,fù tǐ wù ér liú liàng 。bēi pī wén yǐ xiàng zhì ,lěi chán mián ér qì chuàng 。míng bó yuē ér wēn rùn ,zhēn dùn cuò ér qīng zhuàng 。sòng yōu yóu yǐ bīn wèi ,lùn jīng wēi ér lǎng chàng 。zòu píng chè yǐ xián yǎ ,shuō wěi yè ér jué kuáng 。suī qū fèn zhī zài zī ,yì jìn xié ér zhì fàng 。yào cí dá ér lǐ jǔ ,gù wú qǔ hū rǒng zhǎng 。 qí wéi wù yě duō zī ,qí wéi tǐ yě lǚ qiān ;qí huì yì yě shàng qiǎo ,qí qiǎn yán yě guì yán 。jì yīn shēng zhī dié dài ,ruò wǔ sè zhī xiàng xuān 。suī shì zhǐ zhī wú cháng ,gù qí yǐ ér nán biàn 。gǒu dá biàn ér xiàng cì ,yóu kāi liú yǐ nà quán ;rú shī jī ér hòu huì ,héng cāo mò yǐ xù diān 。miù xuán huáng zhī zhì xù ,gù tiǎn niǎn ér bú xiān 。 huò yǎng bī yú xiān tiáo ,huò fǔ qīn yú hòu zhāng ;huò cí hài ér lǐ bǐ ,huò yán shùn ér yì fáng 。lí zhī zé shuāng měi ,hé zhī zé liǎng shāng 。kǎo diàn zuì yú zī zhū ,dìng qù liú yú háo máng ;gǒu quán héng zhī suǒ cái ,gù yīng shéng qí bì dāng 。 huò wén fán lǐ fù ,ér yì bú zhǐ shì 。jí wú liǎng zhì ,jìn bú kě yì 。lì piàn yán ér jū yào ,nǎi yī piān zhī jǐng cè ;suī zhòng cí zhī yǒu tiáo ,bì dài zī ér xiào jì 。liàng gōng duō ér lèi guǎ ,gù qǔ zú ér bú yì 。 huò zǎo sī qǐ hé ,qīng lì qiān mián 。bǐng ruò rù xiù ,qì ruò fán xuàn 。bì suǒ nǐ zhī bú shū ,nǎi ān hé hū nǎng piān 。suī zhù zhóu yú yǔ huái ,yōu tā rén zhī wǒ xiān 。gǒu shāng lián ér qiān yì ,yì suī ài ér bì juān 。 huò tiáo fā yǐng shù ,lí zhòng jué zhì ;xíng bú kě zhú ,xiǎng nán wéi xì 。kuài gū lì ér tè zhì ,fēi cháng yīn zhī suǒ wěi 。xīn láo luò ér wú ǒu ,yì pái huái ér bú néng dì 。shí yùn yù ér shān huī ,shuǐ huái zhū ér chuān mèi 。bǐ zhēn kǔ zhī wù jiǎn ,yì méng róng yú jí cuì 。zhuì 《xià lǐ 》yú 《bái xuě 》,wú yì jì fū suǒ wěi 。 huò tuō yán yú duǎn yùn ,duì qióng jì ér gū xìng ,fǔ jì mò ér wú yǒu ,yǎng liáo kuò ér mò chéng ;pì piān xuàn zhī dú zhāng ,hán qīng chàng ér mí yīng 。huò jì cí yú cuì yīn ,tú mí yán ér fú huá ,hún yán chī ér chéng tǐ ,lèi liáng zhì ér wéi xiá ;xiàng xià guǎn zhī piān jí ,gù suī yīng ér bú hé 。huò yí lǐ yǐ cún yì ,tú xún xū yǐ zhú wēi ,yán guǎ qíng ér xiān ài ,cí fú piāo ér bú guī ;yóu xuàn me ér huī jí ,gù suī hé ér bú bēi 。huò bēn fàng yǐ xié hé ,wù cáo zá ér yāo yě ,tú yuè mù ér ǒu sú ,gù gāo shēng ér qǔ xià ;wù 《fáng lù 》yǔ sāng jiān ,yòu suī bēi ér bú yǎ 。huò qīng xū yǐ wǎn yuē ,měi chú fán ér qù làn ,què dà gēng zhī yí wèi ,tóng zhū xuàn zhī qīng fán ;suī yī chàng ér sān tàn ,gù jì yǎ ér bú yàn 。 ruò fū fēng yuē zhī cái ,fǔ yǎng zhī xíng ,yīn yí shì biàn ,qǔ yǒu wēi qíng 。huò yán zhuō ér yù qiǎo ,huò lǐ pǔ ér cí qīng ;huò xí gù ér mí xīn ,huò yán zhuó ér gèng qīng ;huò lǎn zhī ér bì chá ,huò yán zhī ér hòu jīng 。pì yóu wǔ zhě fù jiē yǐ tóu mèi ,gē zhě yīng xuàn ér qiǎn shēng 。shì gài lún biǎn suǒ bú dé yán ,gù yì fēi huá shuō zhī suǒ néng jīng 。 pǔ cí tiáo yǔ wén lǜ ,liáng yú yīng zhī suǒ fú 。liàn shì qíng zhī cháng yóu ,shí qián yǒu zhī suǒ shū 。suī fā yú qiǎo xīn ,huò shòu chī yú zhuō mù 。bǐ qióng fū yǔ yù zǎo ,ruò zhōng yuán zhī yǒu shū 。tóng tuó yào zhī wǎng qióng ,yǔ tiān dì hū bìng yù 。suī fēn ǎi yú cǐ shì ,jiē bú yíng yú yǔ jū 。huàn qiè píng zhī lǚ kōng ,bìng chāng yán zhī nán shǔ 。gù chěn chuō yú duǎn yuán ,fàng yōng yīn yǐ zú qǔ 。héng yí hèn yǐ zhōng piān ,qǐ huái yíng ér zì zú ?jù méng chén yú kòu fǒu ,gù qǔ xiào hū míng yù 。 ruò fū yīng gǎn zhī huì ,tōng sāi zhī jì ,lái bú kě è ,qù bú kě zhǐ ,cáng ruò jǐng miè ,háng yóu xiǎng qǐ 。fāng tiān jī zhī jun4 lì ,fū hé fēn ér bú lǐ ?sī fēng fā yú xiōng yì ,yán quán liú yú chún chǐ ;fēn wēi ruí yǐ sà tà ,wéi háo sù zhī suǒ nǐ ;wén huī huī yǐ yì mù ,yīn lěng lěng ér yíng ěr 。jí qí liù qíng dǐ zhì ,zhì wǎng shén liú ,wū ruò kū mù ,huō ruò hé liú ;lǎn yíng hún yǐ tàn zé ,dùn jīng shuǎng ér zì qiú ;lǐ yì yì ér yù fú ,sī zhá zhá qí ruò chōu 。shì yǐ huò jié qíng ér duō huǐ ,huò lǜ yì ér guǎ yóu 。suī zī wù zhī zài wǒ ,fēi yú lì zhī suǒ lù 。gù shí fǔ kōng huái ér zì wǎn ,wú wèi shí fū kāi sāi zhī suǒ yóu 。 yī zī wén zhī wéi yòng ,gù zhòng lǐ zhī suǒ yīn 。huī wàn lǐ ér wú hé ,tōng yì zǎi ér wéi jīn 。fǔ dài zé yú lái yè ,yǎng guān xiàng hū gǔ rén 。jì wén wǔ yú jiāng zhuì ,xuān fēng shēng yú bú mǐn 。tú wú yuǎn ér bú mí ,lǐ wú wēi ér fú lún 。pèi zhān rùn yú yún yǔ ,xiàng biàn huà hū guǐ shén 。bèi jīn shí ér dé guǎng ,liú guǎn xuàn ér rì xīn 。
tā tàn le kǒu qì ,dài zhe qín miǎo zài shān lín lǐ dào chù zhuǎn yōu ,yī biān lì liàn shēn shǒu ,yī biān xún zhǎo xiǎo cōng 。
jiù suàn shì yī xiē wǔ xiá míng jiā yě bú gǎn qīng yì cháng shì shuāng zhǔ jiǎo
tā men cóng bú zhǔ dòng qù zhāo shuí rě shuí ,jiù huò cóng tiān jiàng ,zhè dào dǐ shì wéi shí me ?lèi shuǐ zài yī cì huá luò 。
※提示:拼音为程序生成,因此多音字的拼音可能不准确。
相关翻译
- ②多情:这里代指墙外的行人。无情:这里代指墙内的佳人。
②平野:平坦广阔的原野。江:长江。大荒:广阔无际的田野。
①停云:凝聚不散的云。罇:同“樽”,酒杯。湛:没,有盈满之意。醪:汁滓混合的酒,即浊酒,今称甜酒或醒糟。这一句说酒罇之中斟满新酿之醪。列:排列。初荣:新开的花。愿:思念。言:语助词,无意义。从:顺。不从:不顺心,不如愿。弥:满。襟:指胸怀。
②驿寄梅花:这里作者是将自己比作范晔,表示收到了来自远方的问候。鱼传尺素:这里表示接到朋友问候的意思。砌:堆积。无重数:数不尽。幸自:本自,本来是。为谁流下潇湘去:为什么要流到潇湘去呢?意思是连郴江都耐不住寂寞何况人呢?为谁:为什么。潇湘,潇水和湘水,是湖南境内的两条河流,合流后称湘江,又称潇湘。
相关赏析
- 最后两句写作者昼眠后的情景。打个呵欠,伸伸懒腰,掀帘下阶,徐步出门。这才发现天色已近傍晚,风儿正吹着落花,满院飘洒。昼眠后的诗人怡然自得地欣赏着这黄昏时节的景色,表面上悠闲自在。实则从诗人对“自纷纷”的落花描写中,可以体会到他无可奈何的情绪。花开花落,只能顺应节气,任其自然;人的升降荣辱,亦命中注定,不必强求,应泰然处之。这种对人生的态度不算是积极的,但作者也只能如此了。
更可贵的是,姜夔这首词写出了赏爱荷花的最真切的心灵感受。姜夔一生襟怀清旷,诗词亦如其人。他写“意象幽闲,不类人境”的荷塘,实是要体现他所追求的一种理想境界,在这个冰清玉洁,一尘不染的境界中,有美人兮,在水一方。“翠叶吹凉,玉容销酒,更洒菰蒲雨。嫣然摇动,冷香飞上诗句”,这不简直是一场富有诗意浪漫的人花之恋么?“日暮青盖亭亭,情人不见,争忍凌波去。”荷花对词人深情如此,词人对荷花呢,“只恐舞衣寒易落,愁入西风南浦”,也是无限依恋。因此不妨这样说,姜夔这首《念奴娇》实是一支荷花的恋歌。由于荷花在我国文学中是象征着“出污泥而不染”的高洁品格,姜夔对荷花的爱恋不正寄托着他对自己的超凡脱俗的生活理想的追求吗?姜夔写荷花,不是停留在实际描摹其形态,而是摄取其神理,将自己的感受和体验融合进去,把自己的个性和神韵融合进去,写花实是写人也。姜夔这种空际传神的词笔,往往意在言外,寄托深微充满美妙的想象,而富有启发性。这种写法与一般实际摹写景物者大异其趣。如“嫣然摇动,冷香飞上诗句”之类,读者须充分发挥想象才能品味,否则,便有如王国维所说“雾里看花”之感了。写出对荷花的一片怜惜爱护之情,留连忘返之意,情深意切,使人感到作者胸襟之旷荡,心情之依恋。
这首词的另一个特点是,不以锤炼字句为能,因为可以看见词中选用的都是一些最常见的意象。这些意象大多在前人诗词中反复出现过,积淀了丰富的内涵和深厚的民族文化的感情。意象本身就有很强的美的“张力”,足以调动人们的生活文化积累,从而帮助读者想象美丽的意境。比如,词中写到的芳草、杨柳、高楼、杜宇、梨花,无一不是中国雅文学中的基本意象。这些意象经过历代诗人传唱,已具有一触即发、闻声响应的高度感发能力。即以“柳”而论,从《诗经》中的“杨柳依依”到韦庄的“无情是台城柳”,从李白的“春风知别苦,不遣柳条青”到柳永的“杨柳岸、晓风残月”,那一缕柳丝寄寓了多少中国文人的愁绪啊!人们读到这个字,就会随着各自的文化积累不同程度地感受到那种萦绕在心头的忧怨。再如“芳草”“王孙游兮不归,春草生兮萋萋”(淮南小山《招隐士》):“记得绿罗裙,处处怜芳草”(牛希济《生查子》):“离恨却如春草,更行更远还生”(李煜《清平乐》):“芳草无情,更在斜阳外”(范仲淹《苏幕遮》)……那无处不在的芳草,承载了游子思妇的无穷相思。
作者介绍
-
陈韡
陈韡(1179—1261),字子华,福州候官人。父孔硕,为朱熹、吕祖谦门人。韡让父郊恩与弟韔。登开禧元年进士第,从叶适学。