归田赋

归田赋原文：

夜堂流影倍生妍，刻挂谁乘冻未阑。烛晕只疑杯水抱，火齐应落数珠寒。薄轮逼焰清难觅，满魄生花洞可看。复道馀光能照胆，却令游女怯追欢。
钿毂香车过柳堤，桦烟分处马频嘶，为他沉醉不成泥¤花满驿亭香露细，杜鹃声断玉蟾低，含情无语倚楼西。马上凝情忆旧游，照花淹竹小溪流，钿筝罗幕玉搔头¤早是出门长带月，可堪分袂又经秋，晚风斜日不胜愁。独立寒阶望月华，露浓香泛小庭花，绣屏愁背一灯斜¤云雨自从分散后，人间无路到仙家，但凭魂梦访天涯。依约残眉理旧黄，翠鬟抛掷一簪长，暖风晴日罢朝妆¤闲折海棠看又拈，玉纤无力惹馀香，此情谁会倚斜阳。翡翠屏开绣幄红，谢娥无力晓妆慵，锦帷鸳被宿香浓¤微雨小庭春寂寞，燕飞莺语隔帘栊，杏花凝恨倚东风。花月香寒悄夜尘，绮筵幽会暗伤神，婵娟依约画屏人¤人不见时还暂语，令才抛后爱微嚬，越罗巴锦不胜春。偏戴花冠白玉簪，睡容新起意沈吟，翠钿金缕镇眉心¤小槛日斜风悄悄，隔帘零落杏花阴，断香轻碧锁愁深。晚逐香车入凤城，东风斜揭绣帘轻，慢回娇眼笑盈盈¤消息未通何计是，便须佯醉且随行，依稀闻道太狂生。小市东门欲雪天，众中依约见神仙，蕊黄香画贴金蝉¤饮散黄昏人草草，醉容无语立门前，马嘶尘烘一街烟。
明征君旧宅，陈后主题诗。迹在人亡处，山空月满时。宝瓶无破响，道树有低枝。已是伤离客，仍逢靳尚祠。
山溪信清浅，入海作洪波。果向地中转，应随天上河。
衲衣线粗心似月，自把短锄锄榾柮。青石溪边踏叶行，数片云随两眉雪。山童貌顽名乞乞，放火烧畬采崖蜜。担头何物带山香，一箩白蕈一箩栗。
每叹芳魂化碧柔，千年遗恨自悠悠。柳烟织雨风衔泪，桂影叠寒霜满楼。有限生涯伤客梦，无名花草老汀洲。不堪暇日韶歌永，隔岸佳人唱莫愁。
六门车马簇飞埃，小垒依稀说旧台。暇日暂迂羊傅驾，他年便是岘山隈。勾吴于越千秋梦，范蠡西施一种才。麋鹿绮罗都不见，紫烟终古锁荒苔。

归田赋拼音解读：

yè táng liú yǐng bèi shēng yán ，kè guà shuí chéng dòng wèi lán 。zhú yūn zhī yí bēi shuǐ bào ，huǒ qí yīng luò shù zhū hán 。báo lún bī yàn qīng nán mì ，mǎn pò shēng huā dòng kě kàn 。fù dào yú guāng néng zhào dǎn ，què lìng yóu nǚ qiè zhuī huān 。
diàn gū xiāng chē guò liǔ dī ，huà yān fèn chù mǎ pín sī ，wéi tā chén zuì bú chéng ní ¤huā mǎn yì tíng xiāng lù xì ，dù juān shēng duàn yù chán dī ，hán qíng wú yǔ yǐ lóu xī 。mǎ shàng níng qíng yì jiù yóu ，zhào huā yān zhú xiǎo xī liú ，diàn zhēng luó mù yù sāo tóu ¤zǎo shì chū mén zhǎng dài yuè ，kě kān fèn mèi yòu jīng qiū ，wǎn fēng xié rì bú shèng chóu 。dú lì hán jiē wàng yuè huá ，lù nóng xiāng fàn xiǎo tíng huā ，xiù píng chóu bèi yī dēng xié ¤yún yǔ zì cóng fèn sàn hòu ，rén jiān wú lù dào xiān jiā ，dàn píng hún mèng fǎng tiān yá 。yī yuē cán méi lǐ jiù huáng ，cuì huán pāo zhì yī zān zhǎng ，nuǎn fēng qíng rì bà cháo zhuāng ¤xián shé hǎi táng kàn yòu niān ，yù xiān wú lì rě yú xiāng ，cǐ qíng shuí huì yǐ xié yáng 。fěi cuì píng kāi xiù wò hóng ，xiè é wú lì xiǎo zhuāng yōng ，jǐn wéi yuān bèi xiǔ xiāng nóng ¤wēi yǔ xiǎo tíng chūn jì mò ，yàn fēi yīng yǔ gé lián lóng ，xìng huā níng hèn yǐ dōng fēng 。huā yuè xiāng hán qiāo yè chén ，qǐ yàn yōu huì àn shāng shén ，chán juān yī yuē huà píng rén ¤rén bú jiàn shí hái zàn yǔ ，lìng cái pāo hòu ài wēi pín ，yuè luó bā jǐn bú shèng chūn 。piān dài huā guàn bái yù zān ，shuì róng xīn qǐ yì shěn yín ，cuì diàn jīn lǚ zhèn méi xīn ¤xiǎo kǎn rì xié fēng qiāo qiāo ，gé lián líng luò xìng huā yīn ，duàn xiāng qīng bì suǒ chóu shēn 。wǎn zhú xiāng chē rù fèng chéng ，dōng fēng xié jiē xiù lián qīng ，màn huí jiāo yǎn xiào yíng yíng ¤xiāo xī wèi tōng hé jì shì ，biàn xū yáng zuì qiě suí háng ，yī xī wén dào tài kuáng shēng 。xiǎo shì dōng mén yù xuě tiān ，zhòng zhōng yī yuē jiàn shén xiān ，ruǐ huáng xiāng huà tiē jīn chán ¤yǐn sàn huáng hūn rén cǎo cǎo ，zuì róng wú yǔ lì mén qián ，mǎ sī chén hōng yī jiē yān 。
míng zhēng jun1 jiù zhái ，chén hòu zhǔ tí shī 。jì zài rén wáng chù ，shān kōng yuè mǎn shí 。bǎo píng wú pò xiǎng ，dào shù yǒu dī zhī 。yǐ shì shāng lí kè ，réng féng jìn shàng cí 。
shān xī xìn qīng qiǎn ，rù hǎi zuò hóng bō 。guǒ xiàng dì zhōng zhuǎn ，yīng suí tiān shàng hé 。
nà yī xiàn cū xīn sì yuè ，zì bǎ duǎn chú chú gǔ duò 。qīng shí xī biān tà yè háng ，shù piàn yún suí liǎng méi xuě 。shān tóng mào wán míng qǐ qǐ ，fàng huǒ shāo yú cǎi yá mì 。dān tóu hé wù dài shān xiāng ，yī luó bái xùn yī luó lì 。
měi tàn fāng hún huà bì róu ，qiān nián yí hèn zì yōu yōu 。liǔ yān zhī yǔ fēng xián lèi ，guì yǐng dié hán shuāng mǎn lóu 。yǒu xiàn shēng yá shāng kè mèng ，wú míng huā cǎo lǎo tīng zhōu 。bú kān xiá rì sháo gē yǒng ，gé àn jiā rén chàng mò chóu 。
liù mén chē mǎ cù fēi āi ，xiǎo lěi yī xī shuō jiù tái 。xiá rì zàn yū yáng fù jià ，tā nián biàn shì xiàn shān wēi 。gōu wú yú yuè qiān qiū mèng ，fàn lí xī shī yī zhǒng cái 。mí lù qǐ luó dōu bú jiàn ，zǐ yān zhōng gǔ suǒ huāng tái 。

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

⑶秋收：一作“秋成”。子：指粮食颗粒。
⑴悯：怜悯。这里有同情的意思。

相关赏析

三、四句写行色匆匆，没有思想准备，且又是在断桥分手，更加令人伤心。此是以动景映衬别愁。一对情侣就在这样的环境中依依不舍地分手了。行人骑着马在杨柳掩映的路上匆匆离去，佳人在注目远送，挥手致意，依依惜别。行人在断桥西面的白堤上离开这个令人缱绻温馨的所在，这里曾经留下那么多美好的记忆。
此篇在《玉台新咏》中题为《杂诗》，兹从《文选》。诗人因景感怀，发为浩叹。

作者介绍

曹经 曹经，宋朝人，字清甫，休宁人。幼颖悟，八岁能通诵五经，咸淳戊戌殿试丙科，授迪功郎，昌化县主簿，博学知名，撰《文献通考》。